ژل میکروسیلیس کمپلکسی آماده به منظور ارتقاء کیفیت , مقاومت ودوام بتن است و استفاده از آن علاوه بر افزایش مقاومت فشاری, کششی وخمشی ,با افزایش تراکم بتن و کاهش ترک های مویی امکان دستیابی به بتنی همگن, متراکم و نفوذ ناپذیر را فراهم نموده و ایجاد بتنی آببند را میسر می سازد, همچنین به کارگیری ژل میکروسیلیس با تامین روانی لازم موجب افزایش کارایی وسهولت بتن ریزی میگردد.

انواع ژل های میکروسیلیس علاوه برکاهش نسبت آب به سیمان ,  به صورت نسبی از آسیب های ناشی از عدم امکان اجرای سریع کیورینگ لازم طی ساعات اولیه پس از ریختن بتن می کاهد. همچنین در شرایطی که بتن در معرض ضربه وبارهای دینامیکی ,حمله سولفات ها وکلرایدها وعوامل جوی (چرخه ذوب وانجماد)است استفاده از ژل میکروسیلیس نسبت به سایر موادافزودنی ارجحیت دارد.

در اکثر مواقع پایائی بتن با کاهش نفوذپذیری و کاهش جذب آب بتن ارتباط مستقیم دارد . از بین بردن منافذ موئینه و یا کاهش ابعاد آن معمولا به دوام بتن کمک می کند .سایر شکل های دیگر دوام مانند سایش پذیری به عوامل دیگری مانند کیفیت سنگدانه ها مرتبط می باشد . ارتقاء مقاومت الکتریکی بتن در جلوگیری از خوردگی میلگردها تاثیر قابل ملاحظه ای دارد . لذا کیفیت مصالح و اجزاء سازنده بتن - کیفیت ساخت ، حمل و بتن ریزی - چگونگی تراکم بتن - نحوه پرداخت و عمل آوری - پوشش های سطحی بتن - شرایطی محیطی بتن در زمان بهره برداری - عوامل مخرب موجود در محیط و استفاده صحیح و بجا از مواد افزودنی، همگی از عوامل موثر در ساخت بتن های با دوام و پایا می باشند.

کیفیت آب در بتن از آن جهت حائز اهمیت است که ناخالصی‌های موجود در آن ممکن است در گیرش سیمان اثر گذاشته و اختلالاتی به وجود آورد. همچنین آب نامناسب ممکن است روی مقاومت بتن اثر نامطلوب گذاشته و سبب بروز لکه‌هایی در سطح بتن و حتی زنگ زدن آرماتور شود. در اکثر اختلاط‌ها آب مناسب برای بتن آبی است که برای نوشیدن مناسب باشد.

مقدار آب مصرفی در داخل بتن بسیار با اهمیت است. به منظور تکمیل فرایند واکنش سیمان با آب مقدار مشخصی آب مورد نیاز است. در صورتی که این مقدار کمتر از آن حد باشد، قسمتی از سیمان برای واکنش آب کافی دریافت نمی‌کند و واکنش نداده باقی می‌ماند. در صورتی که بیش از مقدار مورد نیاز آب به مخلوط بتن اضافه شود، پس از تکمیل واکنش، مقداری آب به صورت آزاد در داخل بتن باقی می‌ماند که پس از سخت شدن بتن باعث پوکی آن و در نتیجه کاهش مقاومت خواهد شد. به همین دلیل دقت در مصرف نکردن آب زیاد در داخل بتن به منظور حصول مقاومت بالا ضروری است. 

مقدار آب لازم برای تکمیل واکنش به صورت پارامتر نسبت آب به سیمان تعریف می‌شود. این نسبت برای سیمان پرتلند معمولی حدود 25 درصد است. با این مقدار آب بتن فاقد کارایی لازم خواهد بود و معمولاً نسبت آب به سیمان مورد استفاده در کارگاه‌های ساختمانی بیش از این مقدار است. در تعیین نسبت اختلاط بتن پارامتری لحاظ می‌شود که مقدار رطوبت سنگدانه‌ها را نیز قبل از افزودن آب به بتن لحاظ می‌کند که در تعیین مقدار آب مورد نیاز حائز اهمیت است